Het was een stuk natter dan vorige week op Terschelling en zeker tien graden kouder, al liet de zon zich in de tweede helft ook nog even zien. De tegenstander had ik op basis van eerdere uitslagen ingeschat als min of meer gelijkwaardig, dus om de volle winst te pakken zou Friesland de mouwen moeten opstropen. Maar we waren nog niet helemaal wakker en stonden al met 0-2 achter voor de wedstrijd goed en wel begonnen was. Daarna herpakte Friesland zich goed, al is het samenspelen veel moeilijker tegen een tegenstander die er bovenop zit dan wanneer je alle tijd en ruimte krijgt. Bij de rust hadden de mannen van Friesland de schade enigszins hersteld: 2-3, en dat bood perspectief voor de tweede helft. Maar net als vorige week stonden de paal en de lat doelpunten in de weg en ook andere kansrijke mogelijkheden werden niet omgezet in doelpunten, waardoor de gelijkmaker uitbleef. En dan gebeurt natuurlijk het onvermijdelijke; de tegenstander scoort wel en weer was er gat van 2 doelpunten (2-4). Friesland wist nog terug te komen tot 3-4, maar verder kwamen we helaas niet. Langs de lijn overheerste het gevoel dat Friesland - net als vorige week - zeker niet minder was dan de tegenstander, maar na 2 keer 25 minuten hadden we minder vaak gescoord dan de tegenstander, dus gingen de punten naar Sint Jacob. Na afloop van de wedstrijd in de kleedkamer zei ik; "Jammer, dat we hebben verloren" maar Roïn relativeerde mijn teleurstelling met wellicht de enige juiste conclusie: "maar we hebben wel drie keer gescoord!" Volgende week tegen Blauwwit hoop ik dat Friesland de zoete smaak van een overwinning weer eens mag proeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten