Friesland E1 - FVC E3 : 3 - 7 (29-10-2011)

Dit weekend stond de ontmoeting met koploper FVC E3 op het programma.Vandaag verliezen zou dus geen schande zijn, maar winnen des te fantastischer. Friesland begon goed aan de wedstrijd, en al vrij snel stonden we met 1-0 voor. Opgelucht werd er langs de lijn ademgehaald, zou het nu dan gaan gebeuren...

Maar helaas, in de ijver van de Friesland spelers om elkaar te helpen, liepen we elkaar te vaak voor de voeten in plaats van ruimte voor elkaar te maken. En soms liepen we zover van elkaar vandaan, of verscholen achter een tegenstander dat we niet naar elkaar toe konden spelen. Al met al stonden we in de rust jammergenoeg met 1-4 achter. De tweede helft begon zoals de eerste geeindigd was. FVC ging de duels fysiek wat steviger in als ze de bal van ons wilden afpakken. Friesland was soms iets te aardig en te afwachtend. De score liep daardoor verder op in het voordeel van FVC (1-6). In de slotfase wist Friesland zich nog goed te herstellen en met een acceptabele eindstand van 3-7 kon er uiteindelijk gedouched worden.
"Nul punten maar wel drie keer gescoord tegen de koploper," mocht vandaag op het tegeltje van Roïn. En daar kan ik werderom geen woord tegen inbrengen. Hulde, (iets te aardige) Mannen!

PS Let er nog maar eens op hoe dicht we op sommige foto's bijelkaar staan als we naar elkaar overspelen of elkaar om de bal vragen. Door wat verder bij elkaar vandaan te gaan (ook weer niet té ver natuurlijk), wordt de speelruimte groter en daardoor lastiger te verdedigen voor onze tegenstanders. (ruimte maken, noemt Peter dat op de trainingen, geloof ik)

Blauw wit E9 - Friesland E1: 4-4 (15-10-2011)

Het begin van de wedstrijd leek wel een herhaling van vorige week; voor we het in de gaten hadden keek Friesland tegen een 2-0 achterstand aan. En net als Ajax beginnen we dan pas te voetballen - en goed ook - want met de rust stonden we (meen ik) alweer met 2-3 voor. Vlak na de rust begon Friesland prima met het storen van de opbouw van de tegenstander (op de helft van de tegenstander). Dat leverde een aantal kansrijke mogelijkheden op, die helaas niet verzilverd konden worden. Daarna dacht Blauw wit blijkbaar; wat zij kunnnen, kunnen wij ook en Friesland kwam nog maar moeizaam aan opbouwen toe en de druk van Blauw wit op de goal van Mark nam toe en bracht de stembanden van (enkele) supporters van Friesland danig in beweging. (volgens mij heb ik sindsdien een poliep op 'm stembanden) Toen de scheidsrechter voor de laatste maal op z'n fluitje blies stonden we gelukkig nog gelijk: 4-4. Maar ik vrees dat we ernstig in de problemen waren gekomen als de wedstrijd vijf minuten langer had geduurd. Terwijl - en dat is het tegenstrijdige - ik toch ook wel weer het gevoel had dat we deze wedstrijd hadden kunnen winnen. Ik moet daar nog een beetje mee leren omgaan, dat we er niet elke keer alles uithalen wat er - volgens mij - in zit. Maar ook deze keer kan ik niet anders dan positief besluiten; en hoe kan dat beter dan met de filosofie van Roïn; we hebben wel mooi een punt gepakt en vier keer gescoord! Vét, mannen!

Friesland E1 - St. Jacob E1: 3 - 4 (8-10-2011)

Het was een stuk natter dan vorige week op Terschelling en zeker tien graden kouder, al liet de zon zich in de tweede helft ook nog even zien. De tegenstander had ik op basis van eerdere uitslagen ingeschat als min of meer gelijkwaardig, dus om de volle winst te pakken zou Friesland de mouwen moeten opstropen. Maar we waren nog niet helemaal wakker en stonden al met 0-2 achter voor de wedstrijd goed en wel begonnen was. Daarna herpakte Friesland zich goed, al is het samenspelen veel moeilijker tegen een tegenstander die er bovenop zit dan wanneer je alle tijd en ruimte krijgt. Bij de rust hadden de mannen van Friesland de schade enigszins hersteld: 2-3, en dat bood perspectief voor de tweede helft. Maar net als vorige week stonden de paal en de lat doelpunten in de weg en ook andere kansrijke mogelijkheden werden niet omgezet in doelpunten, waardoor de gelijkmaker uitbleef. En dan gebeurt natuurlijk het onvermijdelijke; de tegenstander scoort wel en weer was er gat van 2 doelpunten (2-4). Friesland wist nog terug te komen tot 3-4, maar verder kwamen we helaas niet. Langs de lijn overheerste het gevoel dat Friesland - net als vorige week - zeker niet minder was dan de tegenstander, maar na 2 keer 25 minuten hadden we minder vaak gescoord dan de tegenstander, dus gingen de punten naar Sint Jacob. Na afloop van de wedstrijd in de kleedkamer zei ik; "Jammer, dat we hebben verloren" maar Roïn relativeerde mijn teleurstelling met wellicht de enige juiste conclusie: "maar we hebben wel drie keer gescoord!" Volgende week tegen Blauwwit hoop ik dat Friesland de zoete smaak van een overwinning weer eens mag proeven.