zondag 20 mei 2012

Stormvogels E1 – Friesland E1: 4 – 5 (19 mei 2012)

“Ook al aan de koffie?”


De laatste wedstrijd van het seizoen werd gespeeld op de prachtige lokatie van Stormvogels in Achlum. Temidden van het bloeiende fluitekruid kon Friesland de tweede plaats definitief veilig stellen, immers bij verlies zou Terschelling nog langszij kunnen komen en Friesland op doelsaldo kunnen passeren. Friesland begon wat te gemakkelijk aan de wedstrijd en Stormvogels profiteerde daar goed van. Een beetje geschrokken van de snelle achterstand probeerden de spelers van Friesland de knop om te zetten, maar sinds de wedstrijd tegen Zeerobben lijkt de echte scherpte een beetje te zijn weggeëbd. Misschien onderschatten we de tegenstander ook wel een beetje en dat is in voetbal altijd erg gevaarlijk. Desondanks was de stemming langs de zijlijn opperbest. Bij de rust stond het volgens mij 2-2 en dus was er in de tweede helft zeker nog werk aan de winkel. De tweede helft liet een vergelijkbaar beeld zien als de eerste. Friesland kwam soms net een teentje te kort of greep soms net iets te gemakzuchtig in. Hoe dan ook, bij het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter bevonden we ons aan de goede kant van de score; 4-5. Terwijl de overwinning al uitbundig werd gevierd kwam de scheidsrechter tot de conclusie dat hij abusievelijk acht minuten te vroeg had afgefloten. Dus volgde er nog een “verlenging” waarin beide ploegen kansen kregen en het zo ook nog maar 4-6 of 5-5 had kunnen worden. Dat was dus even billen knijpen geblazen maar toen ook de verlenging afgelopen was stond er nog steeds 4-5 op het scorebord en konden de spelers van Friesland hun verdiende tweede plaats in de competitie echt gaan vieren.
We hebben een prachtige voorjaarscompetitie beleefd met z’n allen; niet alleen langs de kant, maar zeker ook in het veld, waar bij vlagen heel goed voetbal werd gespeeld!
Peter bedankt voor je fantastische inzet in de afgelopen twee seizoenen. Je stond er altijd, ook als het regende of koud was en wij naar de kantine waren gevlucht voor een bakje koffie. Ik denk dat ik namens alle spelers en ouders spreek als ik zeg dat je door je relaxte manier van coachen en omgaan met de spelers en door je voetbalkennis en vaardigheden een belangrijke bijdrage hebt geleverd aan het spelplezier van de spelers en het kijkplezier langs de zijlijn. Bedankt daarvoor, we hebben er van genoten!
Daan en Roïn jullie ook heel erg bedankt voor alle prachtige acties en jullie tomeloze inzet. Veel geluk en vooral ook heel veel spelplezier bij Blauwwit toegewenst! (Als het niet bevalt komen jullie maar weer terug, want we zullen jullie missen.)
Frank (“ook al aan de koffie”) hopelijk mogen we volgend seizoen ook nog van je verwoestende schietkracht genieten.
Dion, ik heb je zien groeien in je verdedigende rol afgelopen seizoen, ik denk dat je het volgend seizoen nog een jaar zult laten zien in de E’s en ik weet zeker dat je dan een fantastisch voorbeeld zult zijn voor de eerstejaars E-spelers van Friesland.
Mark, Jelke, Adriaan, Miquel, Juergen, Priscilla en Wesley jullie ook bedankt voor jullie fantastische inzet. Ik zie jullie volgend jaar waarschijnlijk bij de D’s (misschien met Frank) of toch nog een jaartje bij de E’s (misschien met Dion). We zullen het binnenkort wel te horen krijgen. Mocht ik iemand niet meer zien of spreken voor het volgende seizoen, dan alvast een heel goede zomervakantie toegewenst!

Tot ziens,
Paul

zondag 13 mei 2012

Friesland E1 - Terschelling E2: 4 - 3 (12 mei 2012)


Vandaag kwam Terschelling op bezoek. Ook zij zijn nog nadrukkelijk kandidaat voor de tweede plaats in de competitie. Toch werd het een heerlijk ontspannen potje voetbal. Na alle (in)spanning van dinsdagavond deed de rust langs de lijn bijna weldadig aan. Zelfs de actieve coaching van de leider van Terschelling vermocht die rust bij mij niet te verstoren maar accentueerde door haar monotonie juist de stilte. Ik waande mij op een kalm deinende zee en werd in gedachten teruggevoerd naar de weinig in toonhoogte variërende wijze waarop mijn pake placht voor te lezen uit de bijbel. Zelfs het scoreverloop droeg bij aan de harmonie van deze wedstrijd, waardoor ik na het eindsignaal bijna een volkomen staat van verlichting had bereikt: nul – één, één – één, één - twee (hupsakee), twee - twee (we doen nog mee), twee – drie,  drie – drie, en tenslotte: vier - drie (victorie!)
Niet alleen op mij maar ook op de spelers van Friesland leek een soort rust te zijn neergedaald na de krachtsinspanning van afgelopen dinsdag. In de eerste helft was het spel van Friesland daardoor wat (te) voorzichtig en afwachtend. (Soms is het gewoon lastig om na een zware wedstrijd alles weer uit de kast te halen.) Peter probeerde iedereen in de rust weer wat op scherp te zetten en dat lukte - met de kennis van nu - heel behoorlijk. (Na de wedstrijd werd ik door Peter in de kantine nog getrakteerd op een tegeltje: Als hij aan Adriaan probeert uit te leggen dat hij zowel voorin als achterin soms net een stapje te laat was; geeft Adriaan als verklaring: “Ja, daarom speel ik op het middenveld.”) Friesland weet de wedstrijd uiteindelijk te winnen en de blijdschap bij de spelers was groot na het laatste fluitsignaal van de onnadrukkelijk maar goed leidende scheidsrechter (Victor) en er werd heel wat over elkaar heen getuimeld op het heilige gras van L.v.v. Friesland na deze laatste thuiswedstrijd van de voorjaarscompetitie. Volgende week reizen we af naar Stormvogels en dan zit de competitie er al weer op en kan er voorzichtig uitgekeken worden naar volgend seizoen. Maar eerst staan er nog een zwempartijtje en een toernooi op het programma.

PS Het was even bij me langs gegaan maar het toernooi gaat niet door omdat het samenvalt met de avondvierdaagse, hoor ik net van Peter. Maar het zwempartijtje gaat wél door, dus niet getreurd!